آب بطری، هم گاز ثابت و هم گازدار، بخش عمده ای از بازار نوشیدنی است، فروش در ایالات متحده و کانادا بین سال‌های 1990 تا 2007 چهار برابر شد و انتظار می‌رود این رشد در چند سال آینده ادامه یابد.
آب معدنی دماوند یک صنعت چند میلیارد دلاری است و شرکت های بزرگی مانند Nestlé (بهار لهستان)، Danone (Evian)، کوکاکولا (Dasani) و PepsiCo (Aqua-fina) رهبران جهانی در بازار هستند. کار اخیر نشان می دهد که آب (هم شیر و هم بطری) منبع اصلی مایع در افراد فرانسوی (Bellisle et al., 2010) و آمریکای شمالی (Fulgoni, 2007) است.
در حالی که آب لوله کشی در کشورهای صنعتی برای نوشیدن بی خطر است، مردم برای راحتی، کیفیت بهتر و طعم ترجیحی، آب بطری را حمل می کنند.
نگرانی های اخیر زیست محیطی در مورد بطری های آب پلاستیکی منجر به ممنوعیت استفاده از آب بطری در تعداد فزاینده ای از مدارس و جوامع در ایالات متحده، استرالیا و سایر کشورها شده است.
افزایش آگاهی زیست محیطی از بار احتمالی ناشی از دفع بطری های آب پلاستیکی می تواند بر فروش جهانی آب تأثیر بگذارد.
با این حال، ممنوعیت بطری های پلاستیکی در حال حاضر شامل سایر نوشیدنی ها مانند آبمیوه یا نوشابه نمی شود.
برخی از تولیدکنندگان آب بطری، بطری های شیشه ای را دوباره معرفی کرده اند، به ویژه برای آب های معدنی گازدار، اما ممکن است شیشه راه حل بهینه ای برای بطری های آب به ظاهر موجود در همه جا نباشد.
با توجه به سیاست، بررسی اخیر توسط Popkin و همکاران. (2010) بر شکاف مهمی در درک ما از نیازها و توصیه‌های آب تاکید می‌کند.
یک ملاحظه مهم هنگام تنظیم نیازهای مصرف مایعات، محتوای آب غذاها است که برای اهداف عملی برای افراد ممکن است برآورد آن دشوار باشد.
برای اینکه برای فرد مفید باشد، توصیه ها برای مصرف مایعات کافی باید واضح و به راحتی اجرا شوند. تاکنون، تعداد بسیار کمی از کشورها نیازهای آبی را توسعه داده اند.
آنهایی که نیاز دارند، آنها را بر اساس معیارهای سطح جمعیت نرم مصرف آب و اسمولالیته ادرار استوار می کنند (IOM، 2005؛ Manz and Wentz، 2005).
سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) اخیراً در مصرف مواد مغذی ضروری از جمله آب تجدید نظر کرده است.
EFSA مقدار توصیه شده روزانه آب را در زنان 2.0 لیتر در روز و در مردان 2.5 لیتر در روز تعیین کرده است (EFSA، 2010) با مصرف توصیه شده بالاتر در شرایط دمای شدید و فعالیت بدنی.
